Wat is jullie motorgeschiedenis?

[Order66 291]

Ik heb trouwens maar één boete gehad op 35 jaar, dat was in 2014, ik zal een quote van de agent van dienst delen:  Nuff said. Wel een heerlijk foutje, dat maakte wel alles goed 

15 januari 2021 aangepast door Order66

[Order66 291]

Dubbel, sorry.

15 januari 2021 aangepast door Order66

[Niko80 5.712]

5 minutes ago, Greg said:

Ik rij met een 2010, manuele, nog voor de tractiecontrole kwam als optie. Ik weet niet hoe de automaat rijdt.. 

Naar het schijnt zeer goed. Maar mentaal zou ik niet met automaat moto kunnen rijden. Collega heeft een Vfr800X of zoiets getest met automaat en was daar ook zeer lovend over.

[msxx 6.633]

Op 14/1/2021 om 08:50, msxx zei:

Leuk topic! Ga me er straks eens achter zetten  

Motorgeschiedenis dus!

Eigenlijk was ik een autoliefhebber, welke weleens in een motorzaak was gaan kijken. Maar echte interesse voor motoren had ik niet. Dat veranderde pas toen ik opgehaald werd bij een treinstation door een maatje van me, met de bedoeling dat hij mij een lift zou geven.
Daarna heb ik twee dingen gezegd: Allereerst, dat ik niet meer van plan was om bij iemand achterop te gaan. En ten tweede dat ik z.s.m. mijn rijbewijs wilden halen. Een half jaar later had ik inderdaad mijn rijbewijs. Voor de goede orde, ik had toen nog geen autorijbewijs  

In een jaar tijd bijna 50.000km gereden, verdeeld over drie motoren:

Yamaha YZF-600R Thundercat, 2002, mijn eerste motor, veel avonturen mee beleefd en ruim 30.000km mee gereden met vele 'close calls', maar zonder valpartijen. Echt zeer opmerkelijk achteraf gezien   
Leuk feitje: Deze heb ik verkocht aan mijn vader (welke pas zijn rijbewijs gehaald heeft nadat ik deze motor gekocht heb, het werkte dus aanstekelijk). Mijn vader rijdt hier nog steeds mee rond, al 18jaar in zijn bezit! Wel al diverse revisies uitgevoerd, ook al eens een vers motorblok ingelepeld. Naar schatting zo'n 300.000km in totaal mee gereden door mijn vader.
Vakantie: Pyreneëen 2002

 

Honda CBR 1100XX Blackbird, 2002, het ging me niet snel genoeg met de Thundercat en ik had al 5 maanden ervaring, dringend tijd voor het snellere werk! Helaas na ongeveer 6.000km onderuit gegaan door een oliespoor op de weg... perte total... dat deed toch wel wat hartzeer
Vakantie: Dagtrips, helaas geen vakantie...

Suzuki GSX-R600 K2, 2002, mijn eerste nieuwe motor! Inmiddels had ik wel een autorijbewijs, waardoor ik af en toe al eens een auto kon lenen en mocht het iets onpraktischer zijn. Spijtig genoeg werd na een paar maanden gestolen  
Vakantie: Zwarte woud 2002

.... (auto, huisje, boompje, beestje...)

BMW F800GS van 2009 gehuurd voor een hele week. 5 dagen mee naar het Zwarte Woud geweest en in totaal 2.500km mee gereden

Aprilia Futura RST1000 2009-2013
Gekocht voor erbij met de bedoeling om dagtrips te maken en te reizen. 
Vakanties: Dolomieten 2010, Garda 2012
Kilometers: 25.000

Suzuki GSX-R750 K4 2012-2014
De Futura beviel erg goed, maar stuurde me niet snel genoeg en het mocht iets sneller vooruitgaan...
Vakanties: Oostenrijk 2012, Spanje 2013
Kilometers: 20.000km

Ducati Multistrada 1200GT 2014 - 2017
Zowel de Aprilia als de GSX-R waren al wat jaartjes ouder en begonnen mankementen te vertonen, dus het leek me een goed idee om een 1jaar oude Ducati te kopen, dat was niet mijn beste motivatie, zo bleek achteraf   Maar... met afstand de meest verslavende motor waar ik al mee gereden heb
Vakanties: Dolomieten 2014 en 2015, ontelbare dagtrips en vele weekends
Kilometers: 35.000km

KTM Superduke 1290GT 2018 - ....
Na het betrouwbaarheidsdebacle van de Multistrada zocht ik een motor met garantie en met meer grondspeling. Beiden is gelukt, maar helaas minder verslavend naar karakter toe en minder vertrouwenwekkend als het gaat om het chassis.
Vakanties: Lago Maggiore 2018, Zwarte Woud 2020 
Kilometers tot nu toe 24.000km

[DDke 7.295]

Leuk topic!

Ik heb gewacht om te gaan motorrijden tot ik 30 was. Ten eerste omdat ik mezelf was wilde beschermen, en ten tweede omdat ik daarvoor geen garage had. 

Volgorde is denk ik als volgt:

Begonnen met een Yamaha 400 WRF. Eigenlijk een full cross met een plaat erop. Had daar ook Supermotard wielen voor. 

 

Daarna een Polaris 800 quad. Zalig ding, ging overal over en door. Echt plezier van gehad. 

 

Daarna een Transalp, die zowel on als off road gebruikt werd:

 

Dan een BMW R1200RT. Nog altijd spijt van dat ik die heb weg gedaan:

 

 

Daarna mijn grote liefde, een BMW R1200 GS Adventure. Nog veel meer spijt van dat ik die weg heb gedaan. Had daar een Akrapovic opgezet, geluid was amazing

 

 

Dan heeft een maat een accident gehad en is in een rolstoel beland, en was mijn zin om op de baan te rijden effe bekoeld. 
Dus terug begonnen met enduro met een KTM 350 viertakt. 

 

Op een gegeven moment was ik het beu om 3 uur te kuisen voor een uur rijden en die weer weg gedaan. 
Mijn vrouw zag mij toen ook liever nimeer op een motor kruipen (want die had toen een nieuwe job bij een afdeling van het Paralympic committee )

 

Bloed kruipt waar het niet gaan kan, en een jaar of 2 terug een moderne Vespa gekocht. Een GTS300, met de smoes dat het een brommer was. Heb er ni direct een foto van. Nog nooit zo als een hooligan met een motor gereden als met dat spel.
Dan halsoverkop in de Vespa scene beland en 3 Vespa’s gerestaureerd:

‘63 VBB. 150 cc. Zaten 3 lagen verf over de originele lak. Volledig met de hand afgehaald en de ori lak naar boven gehaald. Onderhuids top gemaakt (200 motor, moderne afstelbare veren enz. )
 

voor:

 

na:

Deze heb ik nog en mag eigenlijk weg als ik er de goeie prijs voor krijg.

 

Daarna een ‘84 PX200 lusso opgemaakt en zelf gespoten met spuitbusjes. Motor gereviseerd en keihard opgevoerd, was een raket!

 

voor:

 

na:

Deze is verkocht.

Dan een ‘76 (mijn bouwjaar) Sprint Veloce gekocht. Gezien hij van mijn jaar was, van a tot z gerestaureerd, proffesioneel laten spuiten en zelf motor volledig gereviseerd en getuned.

Deze heb ik nog en gaat waarschijnlijk nooit weg. 
Heb er nog maar 50 km mee gereden, vooraleer het weer te slecht werd. 

voor:

 

na:

 

Van de zomer dan duidelijk gemaakt aan mijn vrouw dat ik toch graag terug wilde gaan motorrijden en een motor gekocht die ik al heel lang wil, een Harley.

Lang getwijfeld tussen een Street Glide en een Road King, is uiteindelijk een Road King geworden.

Heb er nog maar 5 km mee gereden, want deze winter gekocht...

 

 

[Joske 683]

Op 14/1/2021 om 14:09, Greg zei:

Net als @GTX uit het wielrennen wat de kriebels gekregen. Hadden eerst een 125cc scooter om achter te trainen. Die ik vakkundig opgeblazen heb op de autostrade door te slipstreamen (dient daar niet echt voor).. Daarna een Yamaha YBR 125 waar je wel zelf moest schakelen. Dat vond ik zo leuk dat er enkele jaren later een Monster 695 op de oprit stond.

Ding ging niet vlot genoeg dus werd hij door een Ducati 749S vervangen met daarnaast voor de reguliere ritjes een F650 Funduro, voorloper van @Dawud de zijne.

Die periode werd er al eens samen gereden met @bmwm-optic waardoor het nog meer kriebelde om eens verdere trips te doen.

Daarvoor werd er een R1150 GS Adventure gekocht en Jerre een R1100 RT. Die dingen hebben we stevig afgeragd waardoor het olieverbruik, bandenslijtage etc wel al eens de pan durfden uitswingen m.a.w. ze waren niet echt gemaakt voor onze manier van rijden..

Toen wilde ik een BMW K1200S, of een Honda VFR1200F. Die laatste heb ik nu nog steeds, met trots het vehikel dat ik al het langst in mijn bezit heb zonder te vervangen door wat anders en terecht. Nog steeds mijn beste moto, ongelofelijk apparaat eigenlijk.

Rijdt 300km/h (is wel gechipt)

Bergen koppel

Fenomenale remmen

Voldoende mogelijkheid tot bagage meenemen

Verbruikt geen hol

Verbruikt geen druppel olie

Heeft mij nog nooit in die 30k km in de steek gelaten

Valt enkel door de mand door zijn gewicht, maar als reismotor (wordt daarvoor bijna enkel gebruikt) ideaal.

Motorrijden

Volgende op de (zeer nabije) planning wordt de Yamaha DT125 van mijn buurman overkopen om enduro ready te zetten en eens te zien wat dat gaat geven.

Tussendoor: (altijd met enduro plannen gezeten maar nooit echt 100% ertoe gekomen) Heb dus even een Honda CR500 2-takt gehad, als je ooit eens het gevoel krijgt niet meer verder te willen leven, raad ik je zeker eens een ritje op zo'n ding aan Niet echt wat om mee te beginnen enduro rijden, en een hel om in gang te krijgen dus verkocht. Ooit dan een Yamaha WR 426 gehad in stukken zonder papieren, kader bijgekocht met papieren maar een Nicasil cilinder laten reviseren kostte een hoop geld en gedoe dus die ging ook weer de deur uit.

Als cafe racer projectjes die ook nooit van de grond zijn gekomen even een Honda VF400F gehad en nu nog steeds een Yamaha XV1000 Virago, maar die staat ook weer te koop.

Al met al in mijn ongeveer 10-jarige motorcarrière dus al wel wat gehad

 

VFR1200 heb ik overwogen om te kopen ipv mijn VFR800, maar na de 2de uitgebreide testrit niet gedaan omwille van zijn gewicht. En afmetingen. Ding was echt wel een stuk langer als mijn VFR800 en die zou toen thuis niet in de garage gepast hebben.

Rijdt idd wel zalig, doet alles goed. Eigenlijk zelfs te goed. En was relatief duur vond ik.

[Glenn-N 8.235]

Honda Dax ST50
Honda SS50
'66 Honda CL77
'66 Triumph Bonneville T120R

Die laatste nog onder constructie. Zal binnenkort eens wat foto's posten.
Leuke tijden gehad met die SS50. Zo'n Dax rijdt enorm kut. 

[Soul 5.211]

Minifietsje met op de bevestigingsstangen van het achterspatbord wat speelkaarten vastgezet met wasknijpers.

En dan CHiPS naspelen.

Tot zover mijn bijdrage in dit topic. 

 

[Monterey Jack 4.819]

Op mijn 20e mijn rijbewijs gehaald, met beperkt budget dan ook een eerste moto gekocht. Begonnen met een Kawasaki ER-5 van 1999. Als ik mij niet vergis gekocht voor € 900 met 30.000km op de klok. Heb die uiteindelijk 4 jaar gehad en daar dik 25.000km bijgezet. Ideale leermoto, die een paar keer de grond gezien heeft. Zonder mij op gelukkig  Battlescars zijn oa te zien op de tank in de 2e foto  Mijn motorfiets stond in het tuinhuis, met een balk op de vloer aan de deur. In het buitenzetten eens laten vallen en met de tank op de deur gevallen  Of na 2 weken omver laten vallen op het gras en mijn spiegel in 2  Of aan het rijden zijn, een licht naderen, willen terugschakelen en merken dat het schakelpedaal verdwenen is  Heerlijke tijd. Regelmatig ook in panne mee gestaan  

In 2016 gestart met werken en mij dan direct beloond met een nieuw speelgoedje. Een tijd rondgekeken naar wat een mooie opvolger kon zijn, met iets meer power en ook iets recenter. Niet direct iets gevonden binnen mijn budget. Uiteindelijk mijn hart gevolgd en een jongensdroom waargemaakt. In maart van dat jaar mijn Monster gekocht

Gaat nooit meer weg gaan, jongensdroom én nog de goedkeuring gekregen van mijn grootvader zaliger. Vol trots die nog gaan showen (en de dealer gepusht om snel te leveren). Op een zaterdag gaan tonen, mijn grootvader met een grote smile toen hij het geluid hoorde. De week nadien op zondag dan heen gegaan in zijn slaap (was terminaal). 

[Mich 2.443]

Geen... en eigenlijk vind ik dat wel jammer. Nooit brommertje gehad vroeger, nooit rijbewijs gehaald. Enkel in vierwielers geinteresseerd geweest. Nochtans is mijn passie voor moto’s er wel degelijk. Ik kijk sinds midden jaren 80 naar de 125/250/500 en later motogp races.
Ne werknemer bij mij is zwaar Ducati fan en vaak hebben we het erover.

Wie weet dat ik nog es voor een rijbewijs ga. Hetgeen me tegenhoudt is enerzijds het risico van motorrijden. Anderzijds en dat is moeilijker uit te leggen ik weet ni of ik het zo leuk ga vinden als autorijden. Met een vierwieler op en afritten tegen de limiet, liefst in de regen, t spel verliest de grip... heerlijk vind ik dat. Met een motor die limieten aftasten lijkt me not done.

[toere 14.588]

Op 16 jarige leeftijd een brommer gekocht, nl een Honda MTX die toen juist nieuw was uitgekomen( 1982 dus) Een rode

Verkocht toen ik mijn autorijbewijs heb behaald en dan enkele jaren geen brommer of motor gehad. In 1991 een Suzuki GSX600F nieuw gekocht waar ik toch 4-5j mee heb gereden( dagelijks woon-werk verkocht met 60.000km op de teller) 

2de motor was een Suzuki GSX750F, stukje vlotter dan die 600 maar de racers spraken mij meer aan. We deden dan veel rondritten en zo een zware 750F was niet de ideale motor voor mee te kunnen met de snelheidsmoto's, dus die werd vlug ingewisseld door een Suzuki 750R. 

Ja hallo zeg dat was toch veel leuker rijden hoor met die extra power

Wat heb ik daarna gekocht in deze volgorde:

Suzuki GSX 1100R

Honda Fireblade

Yamaha  R1

Opnieuw Fireblade.

Opnieuw R1

Deze verkocht toen ik mijn 1ste M3 kocht( E36) 

Opnieuw enkele jaren motorloos geweest en heb mij toen een Ducati 1098 gekocht omdat ik ooit wel eens een Duc wou gehad hebben. Motorkledij voor mij en madam alles van Duc gekocht maar eigenlijk was dat niet meer mijn ding dus weer verkocht na 4j en amper 3000km bij op de teller. 

Wel vroeger met veel andere moto's ook gereden van vrienden. Deze die mij het meest is bijgebleven: een Hayabusa van mijn beste maat waar ik 330km mee op de teller heb gedaan. 

Echt geschift en onverantwoord

[ir_fuel 51.966]

Hier ook nooit interesse in moto's (of auto's) gehad als student. De auto liefde is daarna gekomen. De moto liefde toen een goeie maat van mij me belde om me te laten weten dat hij een moto had gekocht (een Yamaha XJ 600) en dat ik dat ook eens moest proberen. Zo gezegd zo gedaan. Mij gewoon ingeschreven voor mijn rijbewijs met het idee "in het slechtste geval ben ik enkel dat geld kwijt", maar na de eerste meters wist ik "dit moet ik ook hebben".

Rijbewijs gehaald en een nieuwe moto gekocht: Ducati Monster 620S

 

Op een dik jaar tijd 34.000km op gezet (ging toen heel vaak 's nachts rijden in de Vlaamse Ardennen  ) maar dat ding wat ontgroeid, vooral door het gebrek aan grondspeling. Ook mijn eerste stappen op circuit mee gezet (ik was de enige met zo een ding op een circuitstage met de Mertens School in Spanje  , tussen al die gekuipte bakken).

 

 

We gingen toen vaak op zondag in de Eifel rijden met een bende. Herinner me nog goed dat ik na die stage terug kwam en ze allemaal los reed. Was duidelijk een nuttige cursus (en achteraf gezien reden we eigenlijk als een bende malloten op de weg ....)

Dan geupgrade naar een Benelli Tornado Tre.

 

 

 

Echt een dikke moto voor op straat, en klinken, met die 900cc triple, miljaar  

 

Ondertussen bleef ik op circuit rijden en daarvoor heb ik voor 2 keer niks een Kawasaki sleur gekocht waar ik dan een nieuwe achterschokdemper en binnenwerk voor de voorvork heb laten op steken (door Steven Casaer, op de parking van een hotel de avond voor een circuitdag  ) Dat ding was zo goedkoop dat ik er zelfs geen race-kuipen voor heb gekocht.

 

Ondertussen tot de conclusie gekomen dat dat straatrijden minder en minder mijn ding werd want ik vond het te gevaarlijk worden icm mijn manier van rijden (genieten van een moto = vlammen in de bochten, en dat is echt geen goed idee op de baan). Ook regelmatig accidenten gehoord en gezien. 't Was goed geweest. Na veel zoeken racekuipen gevonden en de Benelli omgebouwd. 

 

En daarna een beetje proper gezet:

 

 

 

Na een paar jaar dat ding verkocht en een GSXR-750 gekocht. Dat was helemaal mijn ding, en dat voelde als een fiets tov de Benelli, zeker in trage bochten. Verschil was redelijk frappant. Ik reed er mijn eerste sessie op Folembray sneller mee dan mijn snelste met de Benelli. Hoe mooi die Benelli ook was hij was: lomp, groot, zwaar en haalde in de verste verste zijn vermogen niet (140 pk op papier, in de praktijk iets meer dan 100 op de bank).

De Suzuki was al omgebouwd als circuitmoto, met snelgas en quickshifter enzo. Heb ik enkel optisch veranderd.

 

-->

Dan de Kawa gebruikt als regenmoto en uiteindelijk vervangen door een R6 van 1999 (kostte minder dan een set velgen voor de GSXR van 2006  ).

 

 

Reed destijds makkelijk 15 circuitdagen per jaar.

 

Met bovenstaande combo blijven rijden tot 2010, en toen ben ik gestopt. Ik kon me gewoon niet meer opladen om alles te geven op circuit (want dat is serieus fysiek, voor wie het nog nooit gedaan heeft), en ik was ondertussen begonnen met autorijden op de Nordschleife enzo. 

De hele boel verkocht en ondertussen al 10 jaar niet meer op een moto gezeten, en ik denk niet dat het er nog snel van zal komen, tenzij ik moet forenzen en constant in de file zit, maar dan zal het toch niet met een apparaat zoals hierboven in de lijst zijn.

 

[msxx 6.633]

4 uren geleden, Mich zei:

Geen... en eigenlijk vind ik dat wel jammer. Nooit brommertje gehad vroeger, nooit rijbewijs gehaald. Enkel in vierwielers geinteresseerd geweest. Nochtans is mijn passie voor moto’s er wel degelijk. Ik kijk sinds midden jaren 80 naar de 125/250/500 en later motogp races.
Ne werknemer bij mij is zwaar Ducati fan en vaak hebben we het erover.

Wie weet dat ik nog es voor een rijbewijs ga. Hetgeen me tegenhoudt is enerzijds het risico van motorrijden. Anderzijds en dat is moeilijker uit te leggen ik weet ni of ik het zo leuk ga vinden als autorijden. Met een vierwieler op en afritten tegen de limiet, liefst in de regen, t spel verliest de grip... heerlijk vind ik dat. Met een motor die limieten aftasten lijkt me not done.

De limieten voel je gemakkelijker aan op een motor, ik toch.. 

[gTa 24.102]

Ik sluit aan. Ik denk dat je "limieten" (er zijn er veel meer dan enkel maar de griplimiet, maar 'k denk dat zowel Mich als msxx dat hier ook zo breed mogelijk zien) sneller voelt bij een moto dan bij een auto, zelfs bij hypermoderne machines ga je (ook al rijd je daar bij "doorperen" echt al extreem hard mee) al vroeger dan bij een vergelijkbare moderne sportauto de motorfiets voelen werken, kan je daarmee spelen.

Het is naar mijn aanvoelen een actievere manier van rijden, tenzij je 't bij de vierwielers dan weer hebt over auto's zoals Jokkes ouwe 911 met überpower of een 964 RS. Je bent met meer bezig.

Het is ook, zeker bij andere tempo's dan "krankzinnig hard doorperen", een belevenisvollere activiteit. Je zit op iets dat véél meer beweegt dan een auto, je hebt met je lichaam en met de druk die je uitoefent op handen en voeten, met je manier van zitten e.d. veel meer impact op wat de motorfiets doet. En de feedback is ook navenant.

 

That said. De risico's zijn navenant groter, ja. 

[ir_fuel 51.966]

3 hours ago, msxx said:

De limieten voel je gemakkelijker aan op een motor, ik toch.. 

erover gaan, zeker op een afrit, is wel een pak risicovoller.

[Mich 2.443]

Feit is, als je zo een Panigale ziet staan blinken maar je kan ni met de moto rijden... dat is een zeer vreemd gevoel. Ge wilt dat, maar je “kan” niet.

Mijne gast heeft een Duc996. En die kerel kan dus beter met de moto rijden dan per auto he. Ik zie dat, ik voel dat. Raar want ik zou denken dat een goed motorrijder ook goed autobestuurder is.
Ik denk dan dat motorijden moet je toch een beetje “in u hebben”. Niet?

[Frekkel 9.308]

19 minuten geleden, Mich zei:

Ik denk dan dat motorijden moet je toch een beetje “in u hebben”. Niet?

Ja, ik heb compleet geen talent of gevoel om met een moto te rijden. Maar het is duust keer leuker dan autorijden. Allé, een Caterham komt ergens wel in de buurt. 

[msxx 6.633]

1 uur terug, ir_fuel zei:

erover gaan, zeker op een afrit, is wel een pak risicovoller.

Dat wordt nergens tegengesproken  

[msxx 6.633]

32 minuten geleden, Mich zei:

Feit is, als je zo een Panigale ziet staan blinken maar je kan ni met de moto rijden... dat is een zeer vreemd gevoel. Ge wilt dat, maar je “kan” niet.

Mijne gast heeft een Duc996. En die kerel kan dus beter met de moto rijden dan per auto he. Ik zie dat, ik voel dat. Raar want ik zou denken dat een goed motorrijder ook goed autobestuurder is.
Ik denk dan dat motorijden moet je toch een beetje “in u hebben”. Niet?

Willen is de basis, veel mensen rijden met angst rond. Veelal onbewust. Het is pas als je soepel durft te rijden dat het goed zal gaan.

Goed autorijden zegt iets over dieptezicht en lijnen rijden. Maar de dimensie evenwicht komt niet aan bod, je lichaam op zijn plek houden ook nauwelijks.

[ir_fuel 51.966]

1 minute ago, msxx said:

Willen is de basis, veel mensen rijden met angst rond. Veelal onbewust. Het is pas als je soepel durft te rijden dat het goed zal gaan.

Goed autorijden zegt iets over dieptezicht en lijnen rijden. Maar de dimensie evenwicht komt niet aan bod, je lichaam op zijn plek houden ook nauwelijks.

motorrijden is veel moeilijker dan autorijden.

Dat heb ik duidelijk gemerkt toen ik van 2 naar 4 wielen ben overgeschakeld op circuit. Je moet met een motorfiets veel meer het asfalt lezen, waar een auto er gewoon overheen dendert.

 

En om het soort moto's genre een Panigale echt te exploiteren ... 't is zoals een GT3 RS kopen he. Op straat kan je daar geen hol mee doen en 90% van het cliënteel haalt nog geen 30% uit zo een auto.

[ir_fuel 51.966]

16 minutes ago, Frekkel said:

Ja, ik heb compleet geen talent of gevoel om met een moto te rijden. 

Ik ook niet, maar met veel training kom je al heel ver  

Het heeft een paar jaar geduurd eer ik mijn knie kon leggen op circuit. Er zijn er die dat doen na de eerste circuitdag. Om maar te zeggen ...

[gTa 24.102]

54 minuten geleden, Mich zei:

Feit is, als je zo een Panigale ziet staan blinken maar je kan ni met de moto rijden... dat is een zeer vreemd gevoel. Ge wilt dat, maar je “kan” niet.

Mijne gast heeft een Duc996. En die kerel kan dus beter met de moto rijden dan per auto he. Ik zie dat, ik voel dat. Raar want ik zou denken dat een goed motorrijder ook goed autobestuurder is.
Ik denk dan dat motorijden moet je toch een beetje “in u hebben”. Niet?

Algemeen gezien ligt autorijden en motorrijden wel in dezelfde regio van competenties/aanleg/aptitude: voeling met beweging, oog/kont/hand/voet-coördinatie, rijlijnen kennen, asfalt lezen, gripomstandigheden en feedback van de machine leren kennen en interpreteren, enz.

Maar als je "rijden" (tout court) als referentiekader neemt, dan zitten ze wel redelijk ver van elkaar, ja. Grootste verschil is 't feit dat je zélf (als rijder) veel meer beweegt. Er is een veel grotere natuurlijke durf nodig om met de motor hard te gaan, omdat je brein en dus je buik wéten dat je je "bloot" bevindt en niet in een veilige kooi van een auto. De bewegingen die jij op een motor maakt zijn zeer bepalend binnen je rijtechniek en voor je rij-efficiëntie (en -veiligheid) en de bewegingen die de motor zélf maakt, zijn ook veel groter en intenser dan bij een auto. 

Ik denk dus ook niet dat een goeie autopiloot per definitie een goeie motorrijder is ... maar ik denk wél dat als je de juiste skills bezit en die inzet om zo een goeie autopiloot te zijn, je ook héél veel kans hebt om een degelijke motorrijder te zijn. Kijktechniek, feedback interpreteren, manier van input geven / één zijn met machine, enz. zijn - hoewel inhoudelijk helemaal anders - wel heel parallel.

[Mich 2.443]

Willen is de basis, veel mensen rijden met angst rond. Veelal onbewust. Het is pas als je soepel durft te rijden dat het goed zal gaan.
Goed autorijden zegt iets over dieptezicht en lijnen rijden. Maar de dimensie evenwicht komt niet aan bod, je lichaam op zijn plek houden ook nauwelijks.

Inderdaad. Ik ken er ook waarbij de moto met hen rijdt... Harley profielen waarbij t bezit primeert op het rijden.

[ir_fuel 51.966]

6 minutes ago, gTa said:

Ik denk dus ook niet dat een goeie autopiloot per definitie een goeie motorrijder is ...

Zie je bij de betere piloten ook. Van 2 naar 4 wielen loopt meestal veel beter dan omgekeerd.

[ir_fuel 51.966]

Just now, Mich said:

Harley profielen waarbij t bezit primeert op het rijden.

@DDke aan 't beledigen ja?