Varia oldtimers

17 september 2022

17 september 2022

17 september 2022

1 uur terug, Soul zei:

Had de Rijkswacht zo gene waar de voorkant half van opendraaide ? Ik herinner me een keertje dat ze voor de deur van mijn oma stonden, en ik daar als kind een hele namiddag bij heb gezeten

17 september 2022

1 uur geleden, ex-Mooseman zei:

Had de Rijkswacht zo gene waar de voorkant half van opendraaide ? Ik herinner me een keertje dat ze voor de deur van mijn oma stonden, en ik daar als kind een hele namiddag bij heb gezeten

18 september 2022

Klopt, de anonieme wagens bestonden toen gewoon nog niet. En dat was dan ook de tijd dat iedereen steevast remde als er een combi stond. Maar dat was dan ook de tijd dat zo goed als iedereen te snel reed: 100 ipv 90 was de norm. (nu 65 ipv 70)

*pinkt traan weg*

(anderzijds had je toen ook wekelijks wel ergens een zwaar ongeval en werd dat gewoon aanvaard "aja, 't is gevaarlijk op de baan")

18 september 2022

21 minuten geleden, Bompa zei:

Klopt, de anonieme wagens bestonden toen gewoon nog niet. En dat was dan ook de tijd dat iedereen steevast remde als er een combi stond. Maar dat was dan ook de tijd dat zo goed als iedereen te snel reed: 100 ipv 90 was de norm. (nu 65 ipv 70)

*pinkt traan weg*

(anderzijds had je toen ook wekelijks wel ergens een zwaar ongeval en werd dat gewoon aanvaard "aja, 't is gevaarlijk op de baan")

Op dat vlak vraag ik mij wel af wat dat voor de huidige jeugd gaat geven.

Toen ik 15/16 was ging ik met sneeuwscooters in de Zandbergen in Wetteren gaan knallen. Dat mocht niet, maar toen ons een oud ventje daar op wees en die de flikken ging bellen, moest die mens wel nog eerst naar huis wandelen want die had nog gene gsm. En had m er al 1, dan kon die dat mogelijks filmen en zag je wat vierkantjes op zijn scherm bewegen.

Nu kan je gelijk niks meer mis peuteren en is alles direct gevaarlijk of not done.

Ze doen al tijdje trouwens lastig in dat bos nu als je met je fiets van het hoofdpad afgaat.

Op dat vlak denk ik toch dat mensen geboren in begin 80 zowat de laatste zijn die nog van vrijheid kunnen genieten hebben. Het auto gebeuren ging dan samen met het opkomen van de flitspalen. Nu staan ze overal en heb je best al wat traject controles.

Voor het zelfde geld denkt de vorige en volgende generatie dat ook natuurlijk.

28 september 2022

met een jonge bestuurder in huis (en één die niet kan wachten om dat te worden), besef ik nu ten volle hoeveel er eigenlijk veranderd is in de mindset in onze streken.

Miss leert braafjes rijden, van de ene dorpskern naar de andere fietsstraat, langs nog maar een trajectcontrole. Natuurlijk vindt ze autorijden maar een saaie bedoening, maar wel een noodzakelijkheid om zich te verplaatsen in kader van vriendenkring en schoolse verplichtingen. Een heel verschil met begin de 90'er jaren, wanneer ik de baan op mocht. Knallen in de boerenwegjes, leren slippen op de parking van het Ringshoppingcenter,... en niemand die er naar kraaide (buiten af en toe iemand die mijn ma (gekend figuur in de gemeente) aansprak, 'dat ze me weer eens zien gelijk ne zot hadden zien rijden, met mijn rood Peugeotje'). Af en toe moesten we eens een boer aanspreken, die ons dan uit de modder trok, en dat kostte dan een paar honderd frank.

Deze winter heb ik ze laten rijden in de Ardennen, en haar een beetje gepushed door te zeggen dat de maximumsnelheid daar nog op 90 km/h lag. Dat vond ze al een pak leuker. Deze zomer nam ze dan het stuur over in Spanje, langs de Baskische kust, waar de baan heerlijk slingert langs de zee, en dan terug het groene achterland in. Dat vond ze al helemaal fun, zeker als ze al eens een tragere camper kon inhalen met wat extra gas. Mijn vrouw, die op de achterbank zat, zag hier echter de humor niet van in.

Een paar weken terug heb ik dan, samen met de twee dochters, het eerste deel van de ZLC2022 over gedaan. Oudste aan het stuur, met eerst mezelf als co, daarna de jongste dochter. In het begin wat gewezen op de mogelijke gevaren van blinde bochten, grind (paar stukken waren wel erg, deze keer) en andere brol op de weg, en dan heb ik ze in feite laten doen. Nog wat tips gegeven rond haar zithouding en de positie van haar handen op het stuur ("mama doet dit wel héél verkeerd dan" - "ja meisje, daar is geen klappen aan"), de auto in 'sport-stand' gezet, en ze leren werken met de schakelpeddels achter het stuur.

Haar commentaar: 'nu snap ik waarom dat jij autorijden leuk vindt. Ik denk niet dat ook maar 1 van mijn vriendinnen of vrienden dit al hebben gedaan of hebben mogen doen'
Einde december, of begin volgend jaar start de jongste ook met haar opleiding, en die is eigenlijk al sinds kindsbeen af meer gebeten door het autovirus (ze kwam mee naar de Zoute-classic, naar oldtimerbeurzen, commissies doen bij WaxIT,...). Het zou dus wel eens een primeurtje kunnen worden op één van de volgende openroads-rondritten: een bestuurder met een 'L' op de achterruit (maar dan mogen we natuurlijk de grens niet over).

28 september 2022

2 minuten geleden, ex-Mooseman zei:

("mama doet dit wel héél verkeerd dan" - "ja meisje, daar is geen klappen aan")

Aha, dus niet enkel bij mijn vrouw zo.

1 oktober 2022

Op 28/9/2022 om 11:11, ex-Mooseman zei:

met een jonge bestuurder in huis (en één die niet kan wachten om dat te worden), besef ik nu ten volle hoeveel er eigenlijk veranderd is in de mindset in onze streken.

Miss leert braafjes rijden, van de ene dorpskern naar de andere fietsstraat, langs nog maar een trajectcontrole. Natuurlijk vindt ze autorijden maar een saaie bedoening, maar wel een noodzakelijkheid om zich te verplaatsen in kader van vriendenkring en schoolse verplichtingen. Een heel verschil met begin de 90'er jaren, wanneer ik de baan op mocht. Knallen in de boerenwegjes, leren slippen op de parking van het Ringshoppingcenter,... en niemand die er naar kraaide (buiten af en toe iemand die mijn ma (gekend figuur in de gemeente) aansprak, 'dat ze me weer eens zien gelijk ne zot hadden zien rijden, met mijn rood Peugeotje'). Af en toe moesten we eens een boer aanspreken, die ons dan uit de modder trok, en dat kostte dan een paar honderd frank.

Deze winter heb ik ze laten rijden in de Ardennen, en haar een beetje gepushed door te zeggen dat de maximumsnelheid daar nog op 90 km/h lag. Dat vond ze al een pak leuker. Deze zomer nam ze dan het stuur over in Spanje, langs de Baskische kust, waar de baan heerlijk slingert langs de zee, en dan terug het groene achterland in. Dat vond ze al helemaal fun, zeker als ze al eens een tragere camper kon inhalen met wat extra gas. Mijn vrouw, die op de achterbank zat, zag hier echter de humor niet van in.

Een paar weken terug heb ik dan, samen met de twee dochters, het eerste deel van de ZLC2022 over gedaan. Oudste aan het stuur, met eerst mezelf als co, daarna de jongste dochter. In het begin wat gewezen op de mogelijke gevaren van blinde bochten, grind (paar stukken waren wel erg, deze keer) en andere brol op de weg, en dan heb ik ze in feite laten doen. Nog wat tips gegeven rond haar zithouding en de positie van haar handen op het stuur ("mama doet dit wel héél verkeerd dan" - "ja meisje, daar is geen klappen aan"), de auto in 'sport-stand' gezet, en ze leren werken met de schakelpeddels achter het stuur.

Haar commentaar: 'nu snap ik waarom dat jij autorijden leuk vindt. Ik denk niet dat ook maar 1 van mijn vriendinnen of vrienden dit al hebben gedaan of hebben mogen doen'
Einde december, of begin volgend jaar start de jongste ook met haar opleiding, en die is eigenlijk al sinds kindsbeen af meer gebeten door het autovirus (ze kwam mee naar de Zoute-classic, naar oldtimerbeurzen, commissies doen bij WaxIT,...). Het zou dus wel eens een primeurtje kunnen worden op één van de volgende openroads-rondritten: een bestuurder met een 'L' op de achterruit (maar dan mogen we natuurlijk de grens niet over).

Dat klopt.

Toen wij en onze maten het rijbewijs haalden, ging de echte speeltuin pas open. En dat was effectief zo. De jonge gasten werden toen terecht het gespuis op de weg genoemd. Wel met alle gevolgen van dien, maar dat was voor diegenen die er niet mee te maken kregen vooral een "mij overkomt het niet"-verhaal.

Ik spreek van eind jaren 80, begin jaren 90, toen ik m'n rijbewijs haalde.

We keren nog even terug, m'n nonkels waren eind jaren '70 18j. Dan MOEST je als liefhebber iets speciaals hebben. De ene een RS2000, de andere een Mini Cooper 1275 S. Veel grote pharen erop, lange antenne's en wat zwarte spoilers en koetswerkverbreders. Niet geknald was niet gereden. Niet gegleden was ook niet gereden. En toen vond men het niet eens zo erg, je kreeg zelfs bewondering.

Ik zag ook de keerzijde, door met diezelfde nonkels mee te gaan met hun takeldienst, in de jaren '80. Dat hoefde ook niet echt, al die miserie. Er moest iets gedaan worden.

Maar het evenwicht is weg. Laat ons zeggen dat de bewustwording en verdraagzaamheid in balans was tot ergens 2000. En dan sloeg het geleidelijk aan over tot het absurde. Toegegeven, het verkeer is immens toegenomen. Ik heb het al gezegd, een nacht in de week is vandaag drukker dan een zondag in de jaren '80. Ik overdrijf niet. Maar de fun is er af, dat staat vast. In die wilde jaren waren er wel degelijk ook mensen met verstand en verantwoordelijkheid die toch plezier konden beleven op de openbare weg. Hooguit een frons, maar het was geen schande. Nu kan het zelfs niet meer met verstand en verantwoordelijkheid, aan de schandpaal verschijn je, vroeg of laat, en eerder vroeg.

Soit, mijn gasten weten dat ook bij mij: ik heb ze ook al getoond hoe het wel en niet mag, dat zou verplicht moeten zijn. En net dezelfde opmerking: aan de weinigen aan wie ze het durven vertellen eveneens de reactie dat die dat niet durven of mogen. En m'n vrouw wil niet meerijden met de oudste dochter omdat ze te assertief rijdt (nu, ze overdrijft wel een beetje maar ze beseft het en probeert wat te milderen).