Ga naar inhoud

Detailtopic!


Glenn-N

Aanbevolen berichten

13 uren geleden, msxx zei:

Binnenkort mag ik weer onderhoud en bescherming van leder toevoegen aan mijn onderhoudslijstje, dus ik ben op zoek naar de betere producten hiervoor.

http://wax-it.be/webshop/swissvax-leather-care-kit.html

Nu wilde ik deze set kopen, maar er staat specifiek voor 'nappa-leder', niet voor 'natuurleder'?

Wat valt er in welke categorie? :D 

In mijn geval gaat het om Vernasca leder van BMW

Wat Jenkins zegt: elk lederproduct is goed voor Venasca. Dat "Venasca"-leder is het normale leder, vervanger van het vroegere Dakota, het nog vroegere Boston (en daarvoor nog Montana e.a.) leder.

Die basisledersoorten zijn altijd compound-leder (verschillende lagen) waarbij het grootste deel van de dikte de kunststof  "drager" is van een (heel) dun pelleke leder. En dat leder is zgn. "split-leder", meestal de derde (soms de tweede) laag van de dierenhuid. Men splitst de goedkopere lederhuiden in meerdere lagen en de onderste lagen zijn 't goedkoopst omdat daar zga geen nerftekening in zit, omdat die volledig bruikbaar is (itt de toplaag waar er stukken onbruikbaar zijn tgv bv verwondingen die het dier opliep) omdat die onderste lagen toch nog helemaal geprepareerd (korrel, sealen, enz) moeten worden. Die onderste splitlederlagen zijn eigenlijk helemaal niet zo sterk als de toplaag, niet zo rekbaar of veerkrachtig, maar wel een stuk goedkoper, dus "preparatie" is noodzakelijk.
Dat lederlaagje krijgt tijdens het persen op de onderlaag een kunstmatige, best grove korrel (grain) mee. Die grovere korrel helpt om imperfecties te verbergen én zorgt voor wat meer reliëf zodat het finale product niet te kunststof-erig aanvoelt ... want als finale laag komt er een laag gekleurde sealant/vernis overheen, die het "leder" een uniforme look en stevigheid geeft (dat is ook nodig omdat de onderste splitlederlagen niet zo denderend sterk zijn op zichzelf), en dus ook de kleur. Dakota werd altijd verweten van absoluut niet luxueus aan te voelen, maar cheap, hard en kunststof-like. (I concur.) Anderzijds is het, zolang je geen maandagmodelleke treft waar de gekleurde vernislaag in/rond plooien durft barsten, wel zeer resistent tegen abuse, krassen, vocht, enz. (I concur.) Omdat het nog altijd leder blijft (en geen plastic, ook al ligt er die laag over) vergt het wel nog een minimum aan onderhoud; de karren waar het Dakota-leder binnen de 200k km echt breekt, zijn doorgaans karren waar nooit enige vorm van lederonderhoud op is gebeurd.
Venasca is de vervanger ervan en kan je grotendeels gelijk trekken (compoundleder met een dun laagje splitleder on top, en daaroverheen een laag gekleurde vernis), alleen is de haptiek wel iets aangenamer en de korrel wat fijner. Qua sterkte denk ik dat je nog altijd in de league van Dakota zit (gelukkig) maar qua luxueus aanvoelen ook (jammer genoeg). Maar dan nog: niks mis mee.

Merino- (BMW) of algemener nappaleder is de naam die men gebruikt voor leder waar men gebruik maakt van de toplaag van de oorspronkelijke huid. Die laag is soepeler, voelt veel natuurlijker aan, heeft de natuurlijke tekening van de huid (maar daarin zijn immense verschillen afhankelijk van diersoort). Het finale product in een auto ziet er doorgaans veel fijner uit van structuur, vergeleken met splitleder. In de regel is er wel nog altijd een kunstmatige korrel/grain, zij het véél fijner. Meestal kan men de kleuring ook doorheen dat bovenste lederlaagje doen, omdat het product veel beter absorbeert (huidporiën, gaatjes van de vacht/haren, ...) en moet men dus niet een "dichtende" laag kunststof eroverheen leggen. Maar ook hier zit de kleur wel nog altijd in 't bovenste laagje, niet "in de massa" zoals natuurleder, en dat verflaagje (dat niet zuiver tinctuur is maar ook een verzegelende functie heeft) "sluit" het leder wel volledig af. Maar 't is veel dunner en laat veel meer van de materiaaleigenschappen van het leder door.
Grootste verschil is dus dat je hier meer "leder" voelt als je 't aanraakt, tegenover het best dikke laagje gekleurde vernis bij goedkoper splitleder zoals Dakota/Venasca. En dat maakt een enorm verschil. Helaas zorgt dat er ook wel voor dat 't in de regel wat gevoeliger is voor krassen, plekken e.d. (zeker de nappaleders met zeer fijne structuur, daar trek je bij wijze van spreken met een vingernagel een streep in). 't Ene is uiteraard 't andere niet, maar bij intensief gebruik veroudert het ook wel eens plots sneller en kan er (als je malchance hebt) snel érg lelijk uit zien. Daarom is correct onderhoud veel belangrijker, zelfs noodzakelijk om het langere tijd mooi te hebben/houden.
Soms biedt men ook "natural grain" versies aan, waar je dus geen kunstmatige korrel meer hebt maar enkel nog maar (een substantieel deel van) de natuurlijke korrel. Daardoor zit er in de tekening van zo'n leder véél meer afwisseling. Sommigen vinden de uniforme zachte look/touch ("babyvelleke") van een nappaleder/merinoleder met kunstmatige fijne korrel mooier, anderen houden dan weer van de 99% natuurlook van natural grain. De allerbeste natural grain lederhuiden zijn van zo'n goeie kwaliteit dat er dan ook weer bijna geen afwisseling in de tekening zit; meestal gaat men die ledersoorten ook niet meer sealen, maar dan zitten we eigenlijk al in de volgende categorie.

Wat ze "natuurleder" noemen (eigenlijk is élk leder een natuurproduct, dus 't is een term die meerdere betekenissen zou kunnen hebben) is niks minder dan de volle dikte van de huid (alle lagen, of toch zeker de bovenste 2-3), na zorgvuldig looien en bijkleuren in de massa, op je zetel. Puur natuur, geen laagjes verf of lak of wat dan ook erover. Je voelt dus echt het onvervalste natuurproduct en dat maakt dat het zo immens zacht, warm en natuurlijk aanvoelt. "Nadeel" is ook het sterke absorptievermogen van de open poriën en de doorgaans minstens even grote gevoeligheid aan krassen (ijzeren 'spijkers' van jeansbroeken, nagels, stalen horlogebandjes, enz.) zoals het vorige type leder. Doordat men het leder in de massa kleurt (en niet met een laagje erbovenop), is het ook niet zo evident om zomaar gelijk welke kleur te produceren en meestal zul je natuurleder dan ook in midden- tot donkertonen en sowieso de meer natuurlijk aandoende kleuren vinden, geen spierwit, neon-pimpelpaars of extravert bloedoranje. Eigenlijk kán het wel (zie b.v. Rolls en Ferrari, waar je semi-aniline in quasi alle kleuren kan krijgen). Je vindt het quasi niet meer in de autosector, wegens zeer duur, minder makkelijk plooivrij te verwerken rond complexere oppervlakken/vormen en eigenlijk ook helemaal niet onderhoudsvriendelijk.
Bijna in dezelfde categorie (of net eronder, eigenlijk een tussenversie tussen nappa/merino en natuurleder) is het zgn. "semi-aniline" leder. Dat is doorgaans ook maar één lederlaag (de toplaag) zoals nappa (soms 2, waardoor je "alle" voordelen van natuurleder hebt, gecombineerd met de soepelheid en makkelijker verwerkbaarheid van een nappaleder), waar ze (een groot deel van) de natural grain in laten (voornamelijk door de betere huidsoorten te kiezen is de nood aan kunstmatige korreling er niet), maar waar er duidelijk minder geverfd en gesealed wordt itt tot nappaleder. De porositeit van de huid blijft dus echt helemaal (of grotendeels) "open" en dat maakt ook dat het leder zo ongelofelijk warm en natuurlijk aanvoelt, maar het betekent ook dat niet elke type kleuring makkelijk te verkrijgen is én dat het intensiever is qua onderhoud.

  • Vind ik leuk 6
  • Thanks Friendly 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

21 uren geleden, gTa zei:

Wat Jenkins zegt: elk lederproduct is goed voor Venasca. Dat "Venasca"-leder is het normale leder, vervanger van het vroegere Dakota, het nog vroegere Boston (en daarvoor nog Montana e.a.) leder.

Die basisledersoorten zijn altijd compound-leder (verschillende lagen) waarbij het grootste deel van de dikte de kunststof  "drager" is van een (heel) dun pelleke leder. En dat leder is zgn. "split-leder", meestal de derde (soms de tweede) laag van de dierenhuid. Men splitst de goedkopere lederhuiden in meerdere lagen en de onderste lagen zijn 't goedkoopst omdat daar zga geen nerftekening in zit, omdat die volledig bruikbaar is (itt de toplaag waar er stukken onbruikbaar zijn tgv bv verwondingen die het dier opliep) omdat die onderste lagen toch nog helemaal geprepareerd (korrel, sealen, enz) moeten worden. Die onderste splitlederlagen zijn eigenlijk helemaal niet zo sterk als de toplaag, niet zo rekbaar of veerkrachtig, maar wel een stuk goedkoper, dus "preparatie" is noodzakelijk.
Dat lederlaagje krijgt tijdens het persen op de onderlaag een kunstmatige, best grove korrel (grain) mee. Die grovere korrel helpt om imperfecties te verbergen én zorgt voor wat meer reliëf zodat het finale product niet te kunststof-erig aanvoelt ... want als finale laag komt er een laag gekleurde sealant/vernis overheen, die het "leder" een uniforme look en stevigheid geeft (dat is ook nodig omdat de onderste splitlederlagen niet zo denderend sterk zijn op zichzelf), en dus ook de kleur. Dakota werd altijd verweten van absoluut niet luxueus aan te voelen, maar cheap, hard en kunststof-like. (I concur.) Anderzijds is het, zolang je geen maandagmodelleke treft waar de gekleurde vernislaag in/rond plooien durft barsten, wel zeer resistent tegen abuse, krassen, vocht, enz. (I concur.) Omdat het nog altijd leder blijft (en geen plastic, ook al ligt er die laag over) vergt het wel nog een minimum aan onderhoud; de karren waar het Dakota-leder binnen de 200k km echt breekt, zijn doorgaans karren waar nooit enige vorm van lederonderhoud op is gebeurd.
Venasca is de vervanger ervan en kan je grotendeels gelijk trekken (compoundleder met een dun laagje splitleder on top, en daaroverheen een laag gekleurde vernis), alleen is de haptiek wel iets aangenamer en de korrel wat fijner. Qua sterkte denk ik dat je nog altijd in de league van Dakota zit (gelukkig) maar qua luxueus aanvoelen ook (jammer genoeg). Maar dan nog: niks mis mee.

Merino- (BMW) of algemener nappaleder is de naam die men gebruikt voor leder waar men gebruik maakt van de toplaag van de oorspronkelijke huid. Die laag is soepeler, voelt veel natuurlijker aan, heeft de natuurlijke tekening van de huid (maar daarin zijn immense verschillen afhankelijk van diersoort). Het finale product in een auto ziet er doorgaans veel fijner uit van structuur, vergeleken met splitleder. In de regel is er wel nog altijd een kunstmatige korrel/grain, zij het véél fijner. Meestal kan men de kleuring ook doorheen dat bovenste lederlaagje doen, omdat het product veel beter absorbeert (huidporiën, gaatjes van de vacht/haren, ...) en moet men dus niet een "dichtende" laag kunststof eroverheen leggen. Maar ook hier zit de kleur wel nog altijd in 't bovenste laagje, niet "in de massa" zoals natuurleder, en dat verflaagje (dat niet zuiver tinctuur is maar ook een verzegelende functie heeft) "sluit" het leder wel volledig af. Maar 't is veel dunner en laat veel meer van de materiaaleigenschappen van het leder door.
Grootste verschil is dus dat je hier meer "leder" voelt als je 't aanraakt, tegenover het best dikke laagje gekleurde vernis bij goedkoper splitleder zoals Dakota/Venasca. En dat maakt een enorm verschil. Helaas zorgt dat er ook wel voor dat 't in de regel wat gevoeliger is voor krassen, plekken e.d. (zeker de nappaleders met zeer fijne structuur, daar trek je bij wijze van spreken met een vingernagel een streep in). 't Ene is uiteraard 't andere niet, maar bij intensief gebruik veroudert het ook wel eens plots sneller en kan er (als je malchance hebt) snel érg lelijk uit zien. Daarom is correct onderhoud veel belangrijker, zelfs noodzakelijk om het langere tijd mooi te hebben/houden.
Soms biedt men ook "natural grain" versies aan, waar je dus geen kunstmatige korrel meer hebt maar enkel nog maar (een substantieel deel van) de natuurlijke korrel. Daardoor zit er in de tekening van zo'n leder véél meer afwisseling. Sommigen vinden de uniforme zachte look/touch ("babyvelleke") van een nappaleder/merinoleder met kunstmatige fijne korrel mooier, anderen houden dan weer van de 99% natuurlook van natural grain. De allerbeste natural grain lederhuiden zijn van zo'n goeie kwaliteit dat er dan ook weer bijna geen afwisseling in de tekening zit; meestal gaat men die ledersoorten ook niet meer sealen, maar dan zitten we eigenlijk al in de volgende categorie.

Wat ze "natuurleder" noemen (eigenlijk is élk leder een natuurproduct, dus 't is een term die meerdere betekenissen zou kunnen hebben) is niks minder dan de volle dikte van de huid (alle lagen, of toch zeker de bovenste 2-3), na zorgvuldig looien en bijkleuren in de massa, op je zetel. Puur natuur, geen laagjes verf of lak of wat dan ook erover. Je voelt dus echt het onvervalste natuurproduct en dat maakt dat het zo immens zacht, warm en natuurlijk aanvoelt. "Nadeel" is ook het sterke absorptievermogen van de open poriën en de doorgaans minstens even grote gevoeligheid aan krassen (ijzeren 'spijkers' van jeansbroeken, nagels, stalen horlogebandjes, enz.) zoals het vorige type leder. Doordat men het leder in de massa kleurt (en niet met een laagje erbovenop), is het ook niet zo evident om zomaar gelijk welke kleur te produceren en meestal zul je natuurleder dan ook in midden- tot donkertonen en sowieso de meer natuurlijk aandoende kleuren vinden, geen spierwit, neon-pimpelpaars of extravert bloedoranje. Eigenlijk kán het wel (zie b.v. Rolls en Ferrari, waar je semi-aniline in quasi alle kleuren kan krijgen). Je vindt het quasi niet meer in de autosector, wegens zeer duur, minder makkelijk plooivrij te verwerken rond complexere oppervlakken/vormen en eigenlijk ook helemaal niet onderhoudsvriendelijk.
Bijna in dezelfde categorie (of net eronder, eigenlijk een tussenversie tussen nappa/merino en natuurleder) is het zgn. "semi-aniline" leder. Dat is doorgaans ook maar één lederlaag (de toplaag) zoals nappa (soms 2, waardoor je "alle" voordelen van natuurleder hebt, gecombineerd met de soepelheid en makkelijker verwerkbaarheid van een nappaleder), waar ze (een groot deel van) de natural grain in laten (voornamelijk door de betere huidsoorten te kiezen is de nood aan kunstmatige korreling er niet), maar waar er duidelijk minder geverfd en gesealed wordt itt tot nappaleder. De porositeit van de huid blijft dus echt helemaal (of grotendeels) "open" en dat maakt ook dat het leder zo ongelofelijk warm en natuurlijk aanvoelt, maar het betekent ook dat niet elke type kleuring makkelijk te verkrijgen is én dat het intensiever is qua onderhoud.

Maniak ! :D

Maar ook 👍

Link naar reactie
Delen op andere sites

2 uren geleden, Ian zei:

@gTa:

b662ade79b8a831bb6c621ee9e000cc5.jpg

Doet me denken aan die (best grappige) "laat naar je banden kijken - reclames" op YouTube, waarbij ze zo'n televerkoopkanaal nabootsen. :lol: 

In hetzelfde genre:

 

 

  • Vind ik leuk 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

Doet me denken aan die (best grappige) "laat naar je banden kijken - reclames" op YouTube, waarbij ze zo'n televerkoopkanaal nabootsen. [emoji38] 
In hetzelfde genre:
 
 

Alles Kan Beter :inlove:

Jammer dat zo'n programma's ('In de Gloria' valt ook een beetje op dezelfde lijn) niet meer gemaakt worden.

Moet wel zeggen dat ze wel veel moeite gedaan hebben voor die Vlaamse shoplijn. Nu zijn dat gewoon voice-overs met dan ook nog eens de meest irritante voice 'actors'.
Link naar reactie
Delen op andere sites

schone post 🐄🐄🐄🐄 🐮

On 11/29/2019 at 9:48 PM, gTa said:

Wat ze "natuurleder" noemen (eigenlijk is élk leder een natuurproduct, dus 't is een term die meerdere betekenissen zou kunnen hebben) is niks minder dan de volle dikte van de huid (alle lagen, of toch zeker de bovenste 2-3), na zorgvuldig looien en bijkleuren in de massa, op je zetel. Puur natuur, geen laagjes verf of lak of wat dan ook erover. Je voelt dus echt het onvervalste natuurproduct en dat maakt dat het zo immens zacht, warm en natuurlijk aanvoelt.

veel hangt ook af van het looien. vegetaal gelooid leder is echt wel stug en hard, voor auto's gebruiken ze leder dat met chroom gelooid is. ik heb eens iets gemaakt in een stukje chroom gelooid leder, ik dacht dat ze die gebruiken voor zadels. geniaal gevoel. 

split leder kan ook gewoon zo verwerkt worden, dan krijg je daim/suede. 

2015_carryology_vegchrometanning_01.jpg

 

 

  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Binnenkort ga ik een Porsche 991.2 in Gt zilver detailen, de wagen is 3,5j oud en werd sinds nieuw beschermd met een Gyeon Mohs coating.

De lak is zeker in goede staat maar het wordt tijd om de coating te vernieuwen na die tijd en +-50.000km.

Nu is het de bedoeling om met 1 combinatie pad + polish een optimaal resultaat qua correctie/verfijning te behalen.

Welke combinatie zouden jullie aanraden, als machine zal een DAP 900 gebruikt worden.

Zelf dacht ik aan de Scholl concepts S3 gold met blauwe of paarse pad van Scholl.

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor de snelle reactie!

Plan is het volgende:

- wassen (iron remover waar nodig) en drogen

- kleien

- eventueel terug wassen en drogen

- ontvetten

- alle rubbers/kunststof afplakken

- 1 stap polieren

- terug ontvetten

- 2 lagen coaten (met een dag tussen)

- afwerken (rubbers, banden, glas, velgen, interieur)

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Simoni : uni rood op een benz van de jaren 90. Zelfde manier polishen als een moderne auto? (Doe dat nog met die compounds die ge mij destijds verkocht hebt. Ken het merk niet van buiten maar d’r zijn drie gradaties: 500, 2500 en 4000. ). 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat zal Menzerna zijn.

 

Eerst een ferme kleibeurt geven (eventueel voorafgegaan door een ijzerverwijderaar, genre Iron-Out, en misschien, indien veel teer edm aanwezig is, ook eens innevelen met iets als Oblitarate)

 

500 enkel op de slechtste plekken.

4000 zal weinig extra bieden, ik gebruik dergelijke fijne polishes enkel op extreem zachte lakken. Mercedes hoort daar gewoonlijk niet bij.

De 2500 zou ik wel in twee keer gebruiken: eerst met een polishing-pad, daarna nog eens passeren met een finishingpad.

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...
On 12/17/2019 at 11:19 PM, The Swede said:

@Simoni : uni rood op een benz van de jaren 90. Zelfde manier polishen als een moderne auto? (Doe dat nog met die compounds die ge mij destijds verkocht hebt. Ken het merk niet van buiten maar d’r zijn drie gradaties: 500, 2500 en 4000. ). 

t Is hier stil geworden.

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hij heeft me gezegd welk merk mijn polish was. Niet hoe je best een uni kleur van de jaren 80-90 onderhoudt.

Ik probeer dat ding ondertussen te detailen, maar die lak werkt echt niet mee. Precies een dikke, zachte laag rubber die erop ligt. 🤔

Link naar reactie
Delen op andere sites

En als je pads kleuren, ga je met oude singlestage lak, zonder vernis te doen hebben, en dan moet je je pads heel veel uitwassen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

En als je pads kleuren, ga je met oude singlestage lak, zonder vernis te doen hebben, en dan moet je je pads heel veel uitwassen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Geplakt als verrijkte tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in

×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Algemene Voorwaarden Gebruiksvoorwaarden | Privacybeleid